Starożytna sztuka flakonów perfum rozpowszechniła się na Bliskim Wschodzie, zanim dotarła do Grecji i Rzymu.W Rzymie wierzono, że perfumy mają właściwości lecznicze.Stworzenie „aryballos”, małego kulistego wazonu z wąską szyjką, umożliwiło bezpośrednie nakładanie kremów i olejków na skórę i stało się bardzo popularne w łaźniach rzymskich.Od VI wieku pne butelki miały kształt zwierząt, syren i popiersi bogów.
Technika dmuchania szkła została wynaleziona w Syrii w I wieku pne.Później stał się w Wenecji wzniosłą formą sztuki, gdzie dmuchacze szkła produkowali fiolki i ampułki do przechowywania perfum.
W średniowieczu ludzie bali się pić wodę z obawy przed epidemią.Zaczęli więc nosić ozdobną biżuterię zawierającą ochronne eliksiry do użytku leczniczego.
To świat islamu podtrzymał przy życiu sztukę perfumeryjną i butelki perfum dzięki kwitnącemu handlowi przyprawami i ulepszeniom technik destylacji.Później twarze i peruki na dworze Ludwika XIV były perfumowane proszkami i perfumami.Zapachy pochodzące ze złych metod opalania wymagały mocnych perfum, aby je ukryć.
Czas postu: 14 czerwca 2023 r